Meer dan een eeuw geleden ontwikkelde de Slavische nederzetting Chemnitz zich tot een van de meest welvarende industriesteden van Duitsland. Deze snelgroeiende stad, bekend als het 'Manchester van Saksen' of 'Rußchamtz', werd gekenmerkt door zijn talrijke rokende schoorstenen.
De groei werd aangewakkerd door de exclusieve rechten op het bleken van linnen in Saksen en de nabijheid van mijnbouwactiviteiten in het Ertsgebergte, wat een vroege industriële ontwikkeling bevorderde. De komst van de spinmachine en de stoommachine uit Engeland ontketende hier een industriële revolutie, die leidde tot de productie van alles, van textielmachines en locomotieven tot fietsen en auto's.
Tot het einde van de Tweede Wereldoorlog huisvestte de stad ook een aanzienlijk deel van de Duitse wapenindustrie. Dit betekende echter het einde van de machtsovername van Chemnitz. De stad veranderde haar naam in Karl-Marx-Stadt, voordat ze weer Chemnitz werd. Tegenwoordig is het een stad op zoek naar haar identiteit; een gewortelde plek die haar inwoners veel creatieve vrijheid biedt, maar nog steeds afhankelijk is van de industrie. Als Culturele Hoofdstad van Europa in 2025 wil Chemnitz een nieuwe reis beginnen, ditmaal op cultureel gebied.
